قد امتحن الله قلبي فرحلت ناقتى ثم أتيت المدينة - يعنى مكة فإذا رسول الله - صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ وسلم في أصحابه فدنوت فقلت: اسمع مقالتي يا رسول الله. قال هات فأنشأت أقول وَكُنْ لِي شَفِيعًا يَوْمَ لَا ذُو شَفَاعَةٍ سِوَاكَ بِمُغْنٍ عَنْ سَوَادِ بْنِ قَارِبٍ قال ففرح رسول الله صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ وأصحابه بمقالتي فرحا شديدا حتى رُبِيَ الْفَرَحُ في وجوههم. ورواية أخرى.... فقال رسول الله صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ "سر" في قومك وقل هذا الشعر فيهم ... وقال بعد إنشاد الشعر الأخير فضحك رسول الله صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ حتى بدت نواجذه وقال: " أفلحت يا سواد(البداية والنهاية للحافظ ابن كثير (٢ / ٤٠٨)
സ്വഹാബീ വര്യനായ സവാദ്ബ്നു ഖാരിബ്(റ) പറയുന്നു:
"എനിക്ക് ടെൻഷൻ വന്നപ്പോൾ ഞാൻ എന്റെ വാഹനം മദീനയോട് അടുപ്പിച്ചു. അങ്ങനെ ഞാൻ തിരുനബി യുടെ സമീപത്തെത്തി. തിരുനബിയോട് ഞാൻ മദ്ഹ് പറയാൻ സമ്മതം ചോദിച്ചു. അങ്ങനെ ഞാൻ ഒരുപാട്ട് പാടി. ഇത് കേട്ട തിരുനബി യുടെയും സ്വഹാബത്തിൻ്റെയും സന്തോഷം അവരുടെ മുഖങ്ങളിൽ കാണുന്നുണ്ട്. തിരുനബി അണപ്പല്ല് കാണും വിധം ചിരിച്ച് സന്തോഷിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. “സവാദേ... നീ വിജയിച്ചി രിക്കുന്നു” എന്ന് ആശീർവദിച്ചു കൊണ്ട് തിരുനബി ഈ മദ്ഹു കൾ എന്റെ നാട്ടിലും പോയി പാടാൻ ആവശ്യപ്പെടുകയുണ്ടായി."
(അൽ ബിദായത്തു വന്നിഹായ / ഇബ്നു കസീർ: 4/408)
മറ്റു ചില അവലംബങ്ങൾ:
المعجم الكبير للطبراني 92/7 (ت 360 المستدرك على الصحيحين للحاكم 704/3 ) دلائل النبوة لأبي نعيم الأصبهاني 111/1 ت (430) ) دلائل النبوة للبيهقي 251/2 (ت(458) - الاستيعاب في معرفة الأصحاب 675/2 ابن عبد البر (ت (463)